Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik geen sabbaticals meer nodig heb om te kunnen wandelen (want definitief 'los'), zal ik dit weblog weer gebruiken. Ik worstel nog met het criterium 'wanneer wel, wanneer niet', maar in ieder geval tochten met een kop en een staart. En dus waar ik in 2024 mee begon: de 'Camí de Cavalls' op Menorca.

zaterdag 30 augustus 2008

Trofee

Naast wat "oorlogslittekens" heb ik ook nog een échte trofee van de GR11.
Een schoenlepel?! Ja, het lijkt curieus, maar het is een object met een geschiedenis (zie ook het verhaal "Sokken en schoenen in Andorra"), speciaal voor mij bewerkt door Yolanda met de hele route in stippeltjes erop en een koord in de Catalaanse kleuren. Het is een trofee die ik zal koesteren.