Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik geen sabbaticals meer nodig heb om te kunnen wandelen (want definitief 'los'), zal ik dit weblog weer gebruiken. Ik worstel nog met het criterium 'wanneer wel, wanneer niet', maar in ieder geval tochten met een kop en een staart. En dus waar ik in 2024 mee begon: de 'Camí de Cavalls' op Menorca.

maandag 11 augustus 2008

Ik ga het weer proberen

Na twee dagen in Mataró, twee dagen Puigcerda en een dag Ribes de Freser ga ik morgen (dinsdag) weer op pad. Het wondje is schoon, bevestigde zojuist de verpleegkundige van CatSalut, maar ziet eruit alsof er een flinke kaasschaaf overheen is geweest. Dus ik heb een heleboel extra gaasjes en tubes antibioticumcrème en nog zo wat spullen bij me voor het verbinden en verzorgen.
Ik heb vanalles bedacht aan constructies om het wondje te ontlasten, zoals een dikke spons met een uitgeknipt rechthoekje om de druk van de rugzak om het wondje heen te leggen. De verpleegkundige vond het een geweldige vondst!

Vanuit Ribes de Freser ga ik morgen in 20 minuten met het tandradbaantje (El Cremallera) naar Queralbs waar ik afgelopen woensdag gestrand ben. Op hoop van zegen dus maar. Als het wondje weer gaat ontsteken is het einde verhaal, want dan ga ik het qua tijd niet meer redden. Ik zou er natuurlijk strontziek van zijn als ik het door zoiets onbenulligs niet zou halen. Maar gelukkig zie ik het nu voorlopig nog optimistisch in. Duimen jullie met me mee?