Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

zondag 25 mei 2025

Rotspaden! Lekker zigzaggen in het bos

Vandaag maakte veel goed. Vanuit Ovejuela  kreeg ik eindelijk weer eens rotspaden. Die waarbij je ook lekker zigzaggend hoogte kon winnen zonder dat je er echt moe van wordt. En dat allemaal in een mooi bos, dat ik gisteren zo moest missen.

































Na 5 kwartier zat ik op de col van 1000 m en na een pauze kon ik weer over lekkere paden in de schaduw afdalen naar Robledillo de Gata. Dit mooie dorpje is erg populair, zeker op zondag, en in de smalle straatjes kwam mij ook een groep wandelaars tegemoet die net wilde beginnen. Ik vond dat het tijd was voor koffie met een tostada. Helaas kwam de koffie niet uit een espressomachine (verwend!) maar de omgeving en de uitbater van Bodega de Lucas maakten veel goed.





















Ik was natuurlijk veel te vroeg, want ik ging al om 7.30 uur op pad. Het is met de warmte wel een goede keus, maar het maakt je dagindeling ook een beetje vreemd.









In Descargamaría nam ik bij de Molino de las Ánimas een tweede pauze met goede (!) koffie plus choc en besloot toen vandaag maar meteen door te stomen naar Cadalso. Het verlangen om buiten in een tent te slapen was eigenlijk al een illusie en verloor het van de vele voordelen van een douche met bed. Ik zou de volgende dag weer vroeg kunnen vertrekken en de 400 hoogtemeters naar Gata nog vóór de hitte en in relatieve frisheid kunnen pakken.

Achteraf bleek de bedachte plek ook niet geschikt, want zondag, dus mensen. En dan nog, wat moet je daar zo vroeg?












Dus heb ik ook kilometers hete dehesa volbracht. De paar tellen dat ik een riviertje moest doorwaden waren lekker fris, maar de schoenenwissel eromheen was dat zeker niet. Enfin, weer 21 km afgestreept.