Omdat ik me gisteren zo had uitgesloofd naar Cadalso hoefde ik vandaag niet zo ver. Ik had gerekend met drie uur naar Gata, inclusief pauze.
Bij vertrek uit Cadalso en ook later in Torre de Don Miguel werd ik dankzij allerlei spandoeken geattendeerd op de brede protestacties in deze streek tegen de komst van nieuwe mijnbouw. Voor een locatie nabij deze dorpen bestaan namelijk concrete plannen voor het delven van zogenaamde strategische metalen (zoals lithium). De natuurwaarde van de Sierra de Gata wordt daarmee ernstig bedreigd.
 |
| Torre de Don Miguel |
Ik ging om 8 uur op pad en een allerschattigst landweggetje leidde mij in een uur naar de hoofdweg vlak voor Torre de Don Miguel. Daarna begon het klimmen en eenmaal op het hoogste punt was ik helemaal drijfnat. Ik zat bij mijn pauze op de col in de schaduw warempel een beetje te rillen. Luxeprobleem...
 |
| Gata |
De afdaling naar Gata ging over een mooi geplaveide oude weg. Ik zat om 11 uur aan de koffie bij Bar Manolete met uitzicht op de weekmarkt. Het was voor een warme dag meer dan genoeg geweest. Anderhalve dag rust!
De verrassing in Gata was trouwens dat in de straat van mijn logies het water was afgesloten. Dus daar ging mijn verlangde douche en mijn schone was! Omdat ik niet voor een gat te vangen was, heb ik gevraagd om een emmer om in de fuente op het plein water te halen. Gelukkig was in de loop van de middag de watertoevoer provisorisch hersteld
