Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

zaterdag 24 mei 2025

Bosbrandgebied en asfaltweg

De volgende etappe ging van Pinofranqueado naar Ovejuela. Omdat daar geen logies was en ik het in de hitte fijn vind vroeg te vertrekken en bij een douche aan te komen, was ik een nachtje langer in Pinofranqueado gebleven. Voor de logistiek had ik een plaatselijke taxichauffeur ingeschakeld, beproefd recept. Ik vertrok om 7 uur, lekker fris. Vreemd wel, dat ik daardoor om 11 uur was uitgewandeld en nog voor 12 uur terug in het hotel was.








































De route zelf was vandaag ook vreemd. Heel lang over pista door kaalgeslagen  bosbrandgebied en net toen het landschap weer zijn oude gezicht liet zien, nog een paar kilometer asfaltweg. Wat op het eind nog een leuk pad langs het riviertje had moeten zijn, kon ik niet vinden. Dus viel er ook niets leuks te pauzeren en moest ik ook de laatste kilometers naar Ovejuela over de weg. 

Enfin, lekker snel klaar dus. Terug op het honk lekker aan de koffie en daarna douchen en wasje doen.