Vandaag was de juiste route vinden wel een dingetje. Tot twee keer toe zelfs! Maar het mocht de pret niet drukken. Ik was om 7.30 uur vertrokken en erg zwaar zou het niet worden, dus ik kon wel wat tijd verspillen.
 |
| Zo stapte ik het appartement uit |
Uit Casar de Palomero begon het trouwens eerst met afdaling over een dichtbegroeid pad (nee, niet dat op de foto). Gezellig weer...
Na de brug over Rio Los Angeles waren het de lieflijkste bos- en landweggetjes. Het was nog fris en de uitzichten waren prachtig.
 |
| Azabal in de verte |
De eerste keer spoorzoeken was toen ik na een tijdje stijgen bij een olijfboomgaard echt niet meer wist wat de bedoeling was. Ik was er zeker drie kwartier mee bezig om turend naar mijn gps-positie op de topokaart, alle mogelijke varianten te onderzoeken. Omdat ik letterlijk geen uitweg zag, besloot ik maar weer af te dalen en via een andere route incl. asfaltweg naar Caminomorisco (het eerstvolgende dorp) te lopen.
Later heb ik in Google Earth bestudeerd dat ik op het bewuste punt de route blijkbaar tussen de olijfbomen had moeten vervolgen. Gezien de landweggetjes tot dan toe, was dat echt niet wat ik verwachtte. Daarnaast lopen in boomgaarden zoveel paden en weggetjes die verder nergens toe leiden. Een markering of steenmannetje in het veld daar was dus wel fijn geweest.
 |
| Dáár ging het mis ... |
In Caminomorisco ben ik eerst maar eens koffie met choc gaan drinken. Ik kreeg er gratis een soort beignets bij. Best te eten en het vulde tenminste!
De tweede keer dat ik mis liep was wel grappig. Op het punt waar ik voorbij Caminomorisco de natuur in moest kwam ik na een steile helling bij bouwmarkt Big Mat terecht. Ik weer terug. En toen zag ik waardoor ik op het verkeerde been was gezet: waar ik mijn smalle pad omhoog had kúnnen herkennen, stond precies de werkauto van de twee mannen die juist wegwijzers van de GR10 gingen plaatsen. Wat een toeval! Ik kon er wel om lachen.
 |
| Ja, precies: daar moest ik heen! |
Verder liep het wel lekker en in het naaldbos kon ik deels in de schaduw lopen.
De mannen van de wegwijzers kwam ik later weer tegen toen ze in een gehucht op mijn route ook daar de juiste weg gingen verduidelijken. Ik was vroeg in Pinofranqueado, waar ik een rustdag heb, en heb vóór het dorp nog even genoten van de stilte langs het riviertje Esperabán.
