Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

zondag 9 maart 2008

Lijstjes: de leukste en de irritantste dingen

Ik woon nu vier weken in Sucre. Geen echte toerist meer, maar beetje inwoner. Wat zijn de leukste en meest verassende dingen en wat de meest irritante of curieuze? Twee rijtjes.

Leuk of verrassend
1. de mensen
2. het eten
3. de micro´s
4. de markt
5. de stad
6. de yoghurt
7. de taxi´s

Irritant of curieus
1. het getoeter van taxi´s
2. de uitlaatgassen
3. de micro´s
4. afval op straat
5. kale peertjes

DE MEEST IRRITANTE OF CURIEUZE DINGEN
5. Vooral curieus en niet irritant is het kale peertje. Ik heb inmiddels in Sucre twee bovenmodale woonhuizen leren kennen. Opvallend is het vrijwel ontbreken van verlichtingsdecoratie. Is het huis verder overal ingericht met de prachtigste krullen in hout en stoffering, zijn alle horizontale vlakken voorzien van kleedjes en beeldjes, de verlichting blijft grotendeels beperkt tot kale gloeilampen.
4. Ik weet het, ook in Nederland is wat dit betreft de beschaving bij velen nog niet doorgedrongen, maar hier is het echt te gek. Alsof het de normaalste zaak van de wereld s gooien Bolivianen hun afval op straat, vanuit de auto of de bus of zelfs vanuit hun huis. Yoghurtzakjes, bierblikjes of koekjesverpakking, uit het raam ermee!
Het zwerfvuil in de stad valt nog mee, want Sucre kent een heel leger straatvegers (vooral vrouwen). De probleemgebieden zijn de buitenwijkenen uitvalswegen. Zaterdag is er net een afvalcampagne gestart (een hele batterij recruten was daarvoor op de Plaza paraat),
maar of dat effect zal hebben? Vanochtend zag ik notabene iemand zijn voordeur opendoen en een bananenschil naar buiten gooien...
3. De micro´s zijn minibusjes die het openbaar vervoer van Sucre vormen. Ondanks de leuke kanten van de micro is het het meest inefficiënte bussysteem dat ik ken. Het principe is dat je op elke hoek van de straat de micro kunt laten stoppen. De werkelijkheid is dat de micro meestal overal stopt waar je wilt. Dat betekent dat de bus soms letterlijk bij de ene hoek van de straat stopt en vijf meter verder weer en vijftien meter verder opnieuw. Dat schiet lekker op! Maar ach ... in een land waar mensen meer tijd hebben dan geld is de afweging snel gemaakt.
2. Ik hoorde dat bewoners zich vooral aan uitlaatgassen storen vanwege de zwarte aanslag op de historische witte panden en minder denken aan hun gezondheid. Nou kunnen onzichtbare gassen wel gevaarlijker zijn dan dikke zwarte walmn, maar het verkeer van Sucre produceert daar zoveel van, dat het niet gezond kán zijn. In ieder geval heb ik er last van. Ik kies mijn looproutes in de stad daarom liefst zo dat ik niet daar loop waar de auto´s en busjes zuchtend en stinkend heuvelop rijden. Oorzaak is in ieder geval de slechte staat van onderhoud en de ouderdom (ik heb hier Datsuns gezien!), maar misschien ook wel de slechte kwaliteit van de benzine.
1. Ronduit irritant is het getoeter van taxi´s. Ze toeteren op ieder kruispunt en dat zijn er veel in het ruitjespatroon van het klassieke spaans-koloniale centrum. Waarom? Om andere auto´s te waarschuwen dat ze eraan komen, hoewel er vaak gewoon verkeerslichten zijn. Daarnaast toeteren ze ook speciaal naar mij, als gringa, om aandacht te vragen. Je mocht eens mee willen en niet zelf op het idee zijn gekomen om je hand op te steken. Doordeweeks is het tussen alle andere herrie minder opvallend, maar op een rustige zondag in de stad is het echt doodzonde van de sfeer en vreselijk irritant om elke 10 seconden zo´n venijnig toetertje te horen.