Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

zondag 9 maart 2008

DE LEUKSTE EN MEEST VERRASSENDE DINGEN
7. Ondanks het getoeter hebben de taxi´s ook een groot voordeel. Ze zijn spotgoedkoop en in een groot deel van de stad geldt een vast tarief, dus heb je niet steeds gedonder over de prijs. Voor 3,50 Bolivianos (35 cent) ben je dus meestal klaar. Het stikt ook van de taxi´s, dus je hoeft er ook nooit lang op te wachten.
6. Het meest verrassende is wel de yoghurt. Vruchtenyoghurt wordt nl. voorverpakt verkocht in portiezakjes, in alle mogelijke smaken, op elke hoek van de straat. Het leuke is dat je iedereen, oud of jong, op straat of in de bus yoghurt ziet drinken of sabbelen, maar vooral dat een relatief gezond produkt heel makkelijk en goedkoop zijn weg vindt.
5. De stad is een plaatje. Dat is dan weer niet erg verrassend, maar wel leuk. Sucre is een mooie koloniale stad met prachtige voornamelijk witte historische panden, intieme patio´s achter de gevel, uitgebouwde en mooi bewerkte serre´s aan de voorgevel. Ook zijn er regelmatig kleine of grotere parkjes tussen de cuadras (blokken). Het is een genot om hier rond te lopen.