Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

vrijdag 29 februari 2008

"Mijn" familie

Ik woon vier weken lang bij Magaly (38) en Juan (47). Ze hebben drie dochters: Cintia (13), Mariel Natalia (10) en Maria Isabel (3). De oudste twee zijn allerhartelijkste leuke meiden die net als hun ouders hun best doen begrijpelijk spaans te spreken en je dingen uit te leggen over hun stad. Onderdeel van de familie zijn ook Giovanna (10) die buiten haar egen schooltijden op de jongste past en haar bezighoudt, twee huishoudelijke hulpen Rosalia en Dionicia en niet te vergeten het tekkeltje Kiara.












Het is een bovenmodaal gezin met een groot huis. Dat ik me er zo thuis voel heeft ook met hun opleidingsniveau, moderne opvattingen (voor Bolivia echt geen gangbaar gezin) en omgangsvormen te maken. Als je thuis komt na een zware dag (en ik heb doordeweeks bijna geen andere) dan kom je ook echt thuis. Juan en Magaly zijn ook uitermate flexibel en geven je alle vrijheid. Daarom hoef je hier niet nog eens op je tenen te lopen door grote verschillen in cultuur of educatie, of al te veel aan andermans verwachtingen te voldoen.

De derde week is al bijna voorbij. Natuurlijk zal het fijn zijn straks op mezelf te wonen, maar het wonen bij het gezin van Juan en Magaly heeft ook heel veel leuke kanten.