Rijst, suiker en melkpoeder ...

Drie grote balen. Totaal 117 kilo. Daar begon het mee. Samen met Directora Aurora, die met haar man het kindercentrum Betania leidt, ben ik dinsdag naar de Mercado Campesino gegaan voor de eerste besteding van het samen bijeengebrachte geld. Dat was het begin. Want wat gaat er nu gebeuren?

Ik had aan het Betania-echtpaar de keuze gelaten wat het met onze financiële bijdrage wilde doen. Mij maakte het niet uit tenslotte, want ik vertrouwde volkomen op hun keuze. Verf voor het pand, hout voor meubels, potloden en gummen of leermateriaal voor de kinderen... zij moesten maar aangeven waar het meeste behoefte aan was. Ze kwamen eerst met het idee voor schoolmelk en daarna ontstond het plan van de "Comedor".
Een "comedor" (eigenlijk eetkamer of eetzaal) is in Bolivia een vrij breed begrip voor verzamelplaatsen waar de "almuerzo" (middageten) genuttigd wordt. Het middagmaal -hier de belangrijkste maaltijd van de dag- wordt, als je niet thuis kunt eten, ook heel veel in kleine eenvoudige eethuisjes of in stalletjes op straat gebruikt.

Veel kinderen in Bolivia moeten met bijna lege maag naar school of ´s middags hun huiswerk maken. Onze gezamenlijke bijdrage voor Betania is de directe aanleiding geweest om voor de ruim 100 kinderen van Betania op korte termijn een heleboel op touw te zetten om ze elke dag een maaltijd ter kunnen aanbieden voor 1 Boliviana (10 eurocent, meer symbolisch bedoeld dan als kostendekkende bijdrage). Daarvoor krijgen ze "sopa" (soep), een "segundo" (hoofdgerecht) en een glaasje fris. En dat gaat aanstaande week al in!

Het pand van Betania bevat al een soort keukenruimte en vorig jaar hebben ze een eerste, kortdurende proef gehad met het koken voor kinderen. Het geld dat ik kort voor mijn vertrek bij iedereen heb verzameld was blijkbaar aanleiding om dat op een degelijke manier een vervolg te geven.

Deze week zijn er van onze bijdrage nog meer houdbare voedingsmiddelen gekocht in het groot, zoals blikken olie, grote zakken pasta, pakjessoep en kruiden, maar ook gas om op te koken. En verder zullen er elke dag verse groenten en vlees worden gekocht.

Gisteren, vrijdagavond, was er ook een inderhaast georganiseerde bijeenkomst voor de ouders (lees: moeders) waarvoor de kinderen eergisteren ook pas een briefje meekregen. Er werden meteen spijkers met koppen geslagen. Voor de komende vier weken zijn per dag twee moeders ingeroosterd om een ochtend de "almuerzo" voor de kinderen te komen koken.
Ik was daarom vrijdagavond pas om 21 uur klaar na een toch al zware week, maar wat een heerlijk gevoel dat onze bijdrage al zo direct tot zoiets concreets leidt!

Er is voorlopig geld voor 4 maanden "Comedor". Zo leeft Betania voortdurend van giften en kunnen ze niet al te lang vooruitkijken. Het blijft voor het echtpaar Maldonado een kwestie van steeds blijven hopen op continuïteit. Aarzel niet voor (als)nog een bijdrage! Als je ziet wat er allemaal mee gedaan kan worden ...