Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

zaterdag 12 april 2008

De Jalq´a

De bewoners van de Cordillera de los Frailes zijn de Jalq´a. Ze leven in een geïsoleerd gebied en hebben een heel eigen cultuur die zich onder andere uit in hun kleding. Het zijn kunstenaars in weeftechnieken en opvallend zijn de weefsels in donkerrood en zwart waarbij op een grafische, Escher-achtige manier allerlei dieren zijn verwerkt.


Het is pas sinds kort dat de Jalq´a zich meer openstellen voor buitenstaanders. Sinds 2001 is er in gemeenschappen als Irupampa en Maragua ook eenvoudige accomodatie voor bezoekers als ik gebouwd. Gelukkig leren de kinderen ook Spaans op school ze spreken van huis uit Quechua), zodat ik oms ook een beetje met ze kon praten.


Maar nog steeds zijn bezoekers een bezienswaardigheid. En het blijft wennen dat er twee meiden van 15 gewoon een tijdje naar je staan te kijken als je buiten een boek zit te lezen of dat schoolkinderen met hun neus tegen de ramen van het huisje gaan staan om te kijken wat er binnen voor vreemds gebeurt.