Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

dinsdag 29 april 2025

San Lorenzo de El Escorial, met en zonder stroom







Monasterio de San Lorenzo de El Escorial 

Drie dagen in San Lorenzo de Escorial en dan gewoon niet het wereldberoemde klooster gaan bezoeken... Mij lukt dat makkelijk.

Ik heb vandaag een vrije dag en beperk me tot koffiedrinken, lekker eten en rondlummelen. Ook heb ik de spullen uit mijn resupply-doosje uitgepakt en rugzakklaar gemaakt en werk ik mijn blog bij.









Doordat ik dit resupply-doosje heb gestuurd naar een hotel waar ik drie nachten had gereserveerd, zit ik hier 'vast'. Ik ben dus (alweer) niet op doortocht, maar werk de GR10, na de inhaalslag tussen Cogolludo en La Cabrera, nu wel consequent van oost naar west af. Ik heb de afgelopen twee dagen twee etappes ná San Lorenzo de Escorial gelopen, maar ben weer teruggegaan om te slapen,  logistiek opgelost met een aardige taxichauffeur met wie het leerzaam kletsen is. 


San Lorenzo de El Escorial - Robledo de Chavela

Zondag heb ik de GR10 gelopen tussen San Lorenzo de El Escorial en Robledo de Chavela. Omdat ik de trein terug wilde nemen moest ik vanaf de route nog flink eindje stijgen naar het station, dat in de veel hoger gelegen, toepasselijk geheten barrio La Estación ligt.







De Cistusrozen zijn overal ontploft












Wilde lavendel












Robledo de Chavela - Navas del Rey

Maandag (gisteren) was het een supermakkelijke en werkelijk prachtige route naar Navas del Rey. Wat een bloemen! En alle bomen waren inmiddels uitgelopen met fluoriserend frisgroen blad. Nadat ik na de eerste col twee kletsende wandelaars van me had afgeschud, had ik het gelukkig weer rijk alleen, met alleen het geluid van vogels om me heen. En later de nieuwsgierige blik van koeien voor de gezelligheid.

Ik passeerde de Ermita de Navahonda en de NASA-schotels. Dit complex was, naast Houston en Canberra, een van de drie locaties op de wereld voor de NASA-communicatie bij de maanlanding in 1969. Daarna liep ik door een goddelijk mooie dehesa tot ik op het laatst op een grote steen een pauze nam met uitzicht op mijn einddoel.







Humilladero 


Ermita de Navahonda
NASA-dependance



Lavendel en brem, overal!










Paeonia Broteri (wilde soort pioenroos)




Pauze tussen de lavendel met Navas del Rey in de verte



P






Beide waren relatief makkelijke wandeldagen van pakweg 20 km en gemiddeld 400 hoogtemeters op en neer. Alleen mocht ik de eerste dag nog ouderwets modderworstelen.

Pas toen ik gisterenmiddag uitgewandeld was, kreeg ik door dat in Spanje de wereld al twee uur op zijn gat lag vanwege de landelijke stroomstoring. Wat een ramp voor economie en maatschappij! Winkels, cafés en restaurants moesten sluiten. Geen treinen, geen metro en massa's mensen die daarin vast zaten en geëvacueerd moesten worden. In het hele land!

Voor mij persoonlijk betekende het niets. Hoewel ik wel zin had in lekker eten, had ik nog voor een week aan droogvoer in mijn kamer en kon ik gewoon water voor thee koken, dankzij mijn Esbitbrander. En hoezeer ik ook alles digitaal had opgeslagen, ik had nog een papieren kaart en wandelschema om te bestuderen.















Alles werkte 's avonds weer en ik geniet vandaag van een dagje 'stadsleven'. San Lorenzo de El Escorial is een relatief grote levendige plaats van ca.18.000 inwoners met ontzettend veel goede winkels en horeca. Straks ga ik eindelijk weer eens serieus lekker eten.

En zo geschiedde...