De zee was woest en dat gold ook voor de wind. Ik ben er 's nachts twee keer uitgegaan om een enkele haring weer vast te zetten. In zand houden ze tenslotte niet zo goed. De eerste keer was best leuk, want de nog bijna volle maan was net tevoorschijn gekomen en lichtte de omgeving goed aan. Best goed geslapen verder, maar de stormachtige wind direct aan zee slaapt toch onrustig. Daarom heb ik het plan voor het tweede nacht aan zee laten varen. Ik wilde voor de laatste buitennacht op Menorca liever geen onrustige wind die aan mijn tent trekt.
Mijn schoenen en sokken waren in de ochtendzon redelijk opgedroogd. Ik had met de natte ervaring van gisteren mijn lesje geleerd. Voor mijn vertrek vanuit Cala Trebalúger had ik uit voorzorg mijn schoenen en sokken ingepakt en voor het stukje strand dat potentieel drijfzand kon zijn, mijn Crocs aangedaan. Pas toen ik veilig en wel over de rotsen (nat en glad van opspattend zeewater) mijn weg had geklauterd naar droge ondergrond, heb ik mijn schoenen aangedaan.
Bij Cala Mitjana heb ik het woeste geweld van de golven zitten bekijken. Wat een verschil met begin maart! Tegen beter weten in ben ik nog afgedaald naar Cala Galdana om te kijken of daar al een bar open was met lekker eten. Helaas ... Daarna ben ik naar de fijne camping van zondag gelopen. In ieder geval weer goede koffie!
