Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik geen sabbaticals meer nodig heb om te kunnen wandelen (want definitief 'los'), zal ik dit weblog weer gebruiken. Ik worstel nog met het criterium 'wanneer wel, wanneer niet', maar in ieder geval tochten met een kop en een staart. En dus waar ik in 2024 mee begon: de 'Camí de Cavalls' op Menorca.

dinsdag 12 maart 2024

De kustvariant naar Trebalúger


Cala Macarella

Cala Macarelleta




















Voor de volgende dag had ik gemikt op Cala Mitjana, vlak na Cala Galdana. Maar eerst een paar oude bekenden: Cala Macarella en Cala Macarelleta.

Aangekomen bij Cala Macarelleta heb ik natuurlijk de bekende oude route naar Macarella genomen en niet de officiële CdC gevolgd. Bij Bar Susy waren ze zich aan het prepareren op de seizoensopening  

Ik heb de eerste mirador na Macerella gebruikt als pauze. Een paar ouderen waren geschrokken omdat ze mijn rugzak zagen staan zonder eigenaar. Ze hadden mijn naam gevonden en gingen me roepen. Ze zeiden dat ze bang waren dat ik van de rotsen was gevallen. Wel lief!
Ik was notabene een rustiger plekje verder weg gaan opzoeken omdat ik hen zag en vooral hoorde aankomen en ik geen zin had in hun gekwebbel.

Door naar Cala Galdana: ook daar was alles gesloten, als verwacht. Gelukkig vond ik een buitenkraantje bij de laatste strandtent in het rijtje (ik denk Es Passeig, maar buiten seizoen staat nergens wat op), op aanwijzing van een bouwvakker die daar aan het werk was.

NB Voorbij Macarella waren er op het vlakke stuk naar Cala Galdana meerdere geschikte kampeerplekken.
















Cala Mitjana heeft een vissershut met veranda en bank voor overnachting. Maar ik was daar veel te vroeg, dus ik ben nog uurtje doorgelopen naar CalaTrebalúger.

Ik heb vanaf Mitjana overigens niet voor de officiële CdC-route gekozen. De kustroute vanaf Mitjana over Trebalúger naar Binigaus is waarschijnlijk iets avontuurlijker dan de officiële CdC. Niet heel bijzonder, maar je kunt beter geen hoogtevrees hebben. Wel waren er zo nu en dan rustieke houten hekken geplaatst van overheidswege. Symboolpolitiek ...

NB voor de kampeerders: na Cala Mitjana waren er een paar vlakke stukken grasachtig terrein en er is een goed bruikbare grot vlak voor Cala Fustam.


Cala Trebalúger
























Cala Trabalúger was dus het eindpunt van de dag. En dat al om 14.00 uur. 
Het riviertje Trebalúger dat hier de zee in stroomt, was gelukkig geen probleem (ik las dat sommige anderen na veel regen, met water tot hun middel moesten waden). Beetje klauteren om geen natte voeten te krijgen en daarna klein sprongetje. Volop kampeerplekken onder de naaldbomen achterin. Het riviertje heeft waarschijnlijk bruikbaar zoet water om te filteren, maar dat heb ik niet geprobeerd, want ik had genoeg water bij me.

Het was trouwens best koud 's nachts, deze keer 4 graden minimum temperatuur. Maar zoals ik al jaren probeer vol te houden: ik sta pas op als de zon op mijn tent schijnt. Ik ben er tenslotte voor mijn lol.