Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik geen sabbaticals meer nodig heb om te kunnen wandelen (want definitief 'los'), zal ik dit weblog weer gebruiken. Ik worstel nog met het criterium 'wanneer wel, wanneer niet', maar in ieder geval tochten met een kop en een staart. En dus waar ik in 2024 mee begon: de 'Camí de Cavalls' op Menorca.

dinsdag 12 maart 2024

Cala Blanca - Cala en Turqueta

Vanaf Cala 'n' Bosch was het bekend terrein, van 'vroeguh'. NB Voor zelfvoorzienende wandelaars: er was kleine super open langs de route vlak voor bruggetje!
















Vanaf Son Xoriguer was alles een fijn weerzien. Wel voor het eerst (!) de trap af gegaan naar Cova des Pardals. Ook lekker om even uit de harde wind te zijn.
Ik zag een mooie kampeerplek om te onthouden, onder een boom vlak voor Son Saura. 
Op Son Saura zag ik ook weer de bekende kiwi's liggen. 
























Na Son Saura heb ik de afsteker naar Cala Es Talaier genomen. Pauze op picknickbank was welkom, maar van de enige andere aanwezige gasten bleek de hond opeens zoek. Niet leuk, maat ze bleven maar de hond roepen, dus ik ben weer gauw vertrokken.














Cala En Turqueta was het geplande eindpunt van de best lange eerste dag. Maar wat een beloning! Kampeerplekje ergens boven uit het zicht, want er waren nog wat mensen op het strand. Beetje knutselen met haringen in rotsbodem, maar het ging best. Heerlijk geslapen. Volgende ochtend lang genoten van het lege strand met ontbijt op een picknickbank op strandniveau.