Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik geen sabbaticals meer nodig heb om te kunnen wandelen (want definitief 'los'), zal ik dit weblog weer gebruiken. Ik worstel nog met het criterium 'wanneer wel, wanneer niet', maar in ieder geval tochten met een kop en een staart. En dus waar ik in 2024 mee begon: de 'Camí de Cavalls' op Menorca.

maandag 25 maart 2024

Camí Reial

Zomaar een spontane ingeving bij het wakker worden op zondagochtend: ik zou een stuk van de Camí Reial lopen. Deze eeuwenoude koningsweg vormde lang de verbinding tussen de twee steden Maó en  Ciutadella. Ik zou lopen vanaf Ciutadella in de richting van Ferreries en dan daarvandaan een gevonden route naar het zuiden lopen richting Cala Galdana, en hetzij onderweg een kampplekje zoeken, hetzij in Cala Galdana logies te zoeken.
















De beoogde aftakking heb ik niet kunnen vinden (achteraf blij toe, nadat ik begreep dat dat echt wel een zoekpartij was geworden). Dus ben ik de hele Camí Reial maar afgelopen naar Ferreries. Zeker vanaf de Barranc d'Algendar was de route zo mooi als ik had gelezen. Omdat ik toch echt die dag aande kust wilde eindigen, ben ik maar over de autoweg gelopen naar Cala Galdana. Dat laatste was natuurlijk echt niet fijn. Maar de verrassing kwam na 3 km asfalt: ik zag opeens een camping (S'Atalaia) die na de wintersluiting net één dag open bleek. Het was een prachtige boomrijke camping waar nog bijna helemaal niemand was. En bij de bar hadden ze voor mij koffie, ijsjes en een broodje kaas. Met een plekje achterin het bos was ik helemaal gelukkig!