Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik geen sabbaticals meer nodig heb om te kunnen wandelen (want definitief 'los'), zal ik dit weblog weer gebruiken. Ik worstel nog met het criterium 'wanneer wel, wanneer niet', maar in ieder geval tochten met een kop en een staart. En dus waar ik in 2024 mee begon: de 'Camí de Cavalls' op Menorca.

dinsdag 12 maart 2024

All inclusive, of eigenlijk allesbehalve

Zaterdag ging ik weer vroeg op pad, want er was regen voorspeld. Bus om 8.15 uur naar Alaior en daar taxi naar Sant Tomas. Dat ligt ongeveer waar ik twee dagen eerder bij Platja Binigaus de kust verlaten had. 
Na Sant Tomas een lang stuk door het mulle zand van de duinen van Prat de Son Bou, daarna omhoog en omlaag naar Cala Llucalari en tot slot platteland, eindigend bij de mooie Hort d'en Esquella met riviertje Porter.
Ik heb pauze genomen bij mooie (zeer bruikbare) grot vlak voor Cala en Porter. Daarna begon het al te druppelen. Goed getimed dus. Er was hier warempel een restaurant open, Sa Paissa. Jippie!
































Het heeft daarna inderdaad de hele middag en avond hard geregend, dus ik was blij dat ik in Cala en Porter onderdak had geregeld in een appartementje in het verder geheel verlaten complex Siestamar. Er waren alleen wat bouwvakkers bezig met renovaties. Zwembad was nog leeg, net als het restaurant.