Nadat dat eindelijk achter de rug was heb ik op de col even flink uitgerust voordat ik verder kon met de lange afdaling naar Montan. Het was nog heter dan de dag ervoor, met 27 graden in de schaduw. Het laatste eind naar Montanejos zou beginnen met een nieuwe klim van een paar honderd meter. Ik heb bij de Fuente de la Tejeria bijna een uur gepauzeerd om weer op krachten te komen. Ik dacht echt dat ik het niet zou halen en twijfelde zelfs of ik in Montan zou gaan slapen.
De route naar Montanejos gaat langs de indrukwekkende Barranco de Maimona, maar hoe mooi ook, ik heb er bijna niet van kunnen genieten. Ik was blij dat ik uiteindelijk in Montanejos bij het gereserveerde hotel was. Alles wat Montanejos voor leuks heeft, zoals warmwaterbaden en zwemmen in de Rio Mijares, heb ik allemaal aan me voorbij laten gaan. Uitzicht op de Villa Purification was genoeg om me gereinigd te voelen.
Gelukkig hadden ze daar de prima bar Avenida naast de deur, met een geweldig terras met uitzicht, zodat ik voor mijn natjes en droogjes nergens anders meer heen hoefde.
Montanejos is best leuk, maar ik was er gewoon te moe voor.