Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

dinsdag 3 juni 2008

Met de familie in Lunteren

In de tweede helft van de trekking in de Cordillera Huayhuash begon ik er al naar uit te zien, het jaarlijkse familieweekendje in Lunteren. Speciaal voor mij was het naar het afgelopen weekend verzet, tussen mijn twee sabbatsperiodes van Zuid-Amerika en de GR11 in. Het was heerlijk weer zo met zijn allen bij elkaar te zijn, zoals altijd ongedwongen en gezellig.










"Met zijn allen" zijn dan mijn lieve moedertje en mijn twee broers met hun aanhang: Martin met dochter Marlou; Sander met vrouw Hélène en kids Max en Anne.
Het eten was uiteraard Aziatisch, een hele berg Indisch van de toko in Hengelo en zaterdag een heerlijke curry van keukenprins Martin.

Het samenzijn was het belangrijkste en daarbij deden we van alles: pokeren, badmintonnen, lezen en crypto en Scrypto oplossen, maar ook vuurtje stoken en luchtbuksschieten. Sander kreeg karate-instructie van Max, mama (incl. nieuwe knie) heeft geoefend met haar Nordic-Walkingstokken en de twee honden Saartje en bejaarde Sophie verdroegen elkaar beter. Zoals altijd was het aantal laptops, palmtops, Nintendos en Playstations bovengemiddeld en dan weet ik nog niet eens of mama haar Nintendo bij zich had.
Zomaar wat beelden van het weekend in Lunteren. Minder sensationeel dan een Cordillera Huayhuash, maar wel een van de leukste dagen van mijn sabbatical. Ik ben weer bijgepraat en bijgetankt!