Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

donderdag 26 juni 2008

Al op een kwart

Ik heb vandaag een rustdag in Canfranc (nabij Candanchu) en ben met de bus naar Jaca gegaan voor de broodnodige boodschappen (gastankje en batterijtje voor mijn Suunto). Volgens de gids zit ik ongeveer op een kwart van de GR11, net iets meer qua kilometers (222 van de 837) en net iets minder qua dagetappes (11 van de 46).
Het is maar hoe je het bekijkt. Zelf denk ik in de bergen niet zozeer in kilometers als wel in hoogtemeters. En daar moeten de meeste nog van komen.

Vanuit Sallent de Gállego begint het normaalgesproken echt. Over de Collado de Tebarray (foto van september 2006) naar Baños de Panticosa. Maar dat feest gaat alvast niet door. Er ligt echt teveel sneeuw, heb ik van heel veel andere wandelaars gehoord en van Refugio Casa de Piedra in Baños de Panticosa, die het kan weten. Er op wachten duurt me te lang en met de bus gaan doe ik niet. Dus ga ik vanuit Sallent de Gállego lopend via Panticosa naar Baños de Panticosa. Een makkelijk tochtje over pista op geringe hoogte. En dat is erg jammer, want de route via Refugio Respomuso naar Baños de Panticosa is één van de mooiste trajecten van de GR11 met een van de hoogste passen. Maar goed, ik ga mezelf niet in het ongeluk storten.