Na veel duwen en trekken, passen en meten, ga ik toch naar de Salar de Uyuni. Nadat het tripje over ´s werelds grootste zoutwoestijn begin februari niet kon doorgaan vanwege teveel regen, leek het erop dat het in de rest van mijn programma echt niet meer in te passen was. Tijdens het vrijwilligerswerk lukte het niet, want voor Uyuni heb je vanuit Sucre minstens twee reisdagen nodig. De enige oplossing was om de wandeltocht in de Cordillera de los Frailes een paar dagen te vervroegen. Gelukkig kon dat.
Vraag niet wat het aan internetverkeer en organisatorische rompslomp heeft gekost! Het reisbureau met wie ik in zee ging veranderde opeens het afsgesproken programma en kwam zijn afspraken niet na op een voor mij essentieel punt waardoor ik een nieuw bureau voor mijn maatwerktripje van twee dagen moest zien te vinden. Verder kwam er twee weken geleden een doodleuk mailtje van Aerosur dat mijn vlucht uit Uyuni geannuleerd was, waardoor de krappe planning en een keten van tig reserveringen voor de dagen erna in Cochabamba, La Paz en Lago Titicaca opeens niets meer waard was en alles verzet moest worden.
Maar het lijkt nu allemaal te gaan lukken. En maandag om 7 uur zit ik in de bus naar Uyuni!