Alles staat klaar. De kolossale Macpac Oriënt Express vergezeld van een Deuter daypack, tezamen is een mega-flightbag. Het leek er op mijn weegschaal waarempel op dat ik net aan de 20 kilo zou komen. Niet slecht voor 4 maanden, toch?
Afgelopen week heb ik nog veel afscheid kunnen nemen van iedereen. Onder andere Lianne gelukkig nog gezien en Arno en Nicole gebeld en het allerbelangrijkste: even gezellig en ontspannen bij mijn moeder in Hengelo geweest!
Verder had ik alles de hele week goed voorbereid. Heerlijk om lijstjes te kunnen afwerken als je gewoon vrij bent. Boodschapjes doen, kleren en spullen klaarleggen, huis een beetje poetsen, iPod vullen en cameraschijfjes juist leeg maken.
Ik wilde gewoon de laatste dag niet zoveel meer hoeven doen. En zo geschiedde.
Natuurlijk móest ik vandaag bij Ad nog even flink uitpakken met kniebuigen. For old time's sake nog even 6x70 en 3x75 kilo gedaan, dankzij het dwingende oog van Dees (toch als de dood dat ik het straks niet meer red ...).
Verder op mijn laatste dag thuis de tuin een héél klein beetje gefatsoeneerd, een laatste wasje gedraaid, planten water gegeven en tensotte die prachtige rugzak dus definitief ingepakt en voorzien van de Pacsafe.
En ondertussen verlustig ik mij nu aan een portie sashimi en een verse fruitsalade, beide met decadent veel schaamrood veroorzakende verpakking. Dadelijk vroeg naar bed. Alleen geen illusies over een ontspannen diepe slaap. Dat wordt een lange reis met slaapgebrek, maar hé ... ik klaag niet, hoor!
Morgenvroeg om 06.15 uur staan Sander en Hélène voor de deur. Dan gaat het beginnen!
