Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

maandag 6 juni 2016

Hoog en droog in La Carbonera















De etappe van vandaag ging vanuit Morella naar Vallibona. Een leuke tocht langs onder andere een rivierbedding in een steeds dieper wordende kloof en met een natuurlijk zwembadje, een dramatische barranco op het eind, en behalve koeien in weilanden vandaag ook een groot aantal boskoeien.
Er was eind van de middag onweer voorzien en dat kwam uit. Met het geluk dat ik na een tijdje op (relatieve) hoogte zonder bebouwing inmiddels weer bijna in de bewoonde wereld was, met her en der een boerderij. Daardoor kon ik vrij snel schuilen onder een afdakje bij een waterreservoir van Mas de Cap de l'Umbria. En toen het onweer na een half uur voorbij getrokken was, kon ik weer verder.
Pas in Vallibona merkte ik wat ik óók had kunnen treffen: direct na aankomst ging het gewoon regenen en na een tijdje echt vreselijk plensregenen, zeker anderhalf uur lang. Maar ik zat hoog en droog als enige gast in Hostal Restaurante La Carbonera en heb voor het eerst in lange tijd weer eens echt lekker gegeten. En toen ik klaar was brak de zon weer door.