Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik geen sabbaticals meer nodig heb om te kunnen wandelen (want definitief 'los'), zal ik dit weblog weer gebruiken. Ik worstel nog met het criterium 'wanneer wel, wanneer niet', maar in ieder geval tochten met een kop en een staart. En dus waar ik in 2024 mee begon: de 'Camí de Cavalls' op Menorca.

zondag 24 januari 2016

Uitgewerkt ...

Laatste echte werkdag achter de rug! Ik heb gedaan wat ik kon voor de overdracht, alles goed overzichtelijk op schrift gesteld en besproken met de achterblijvers. Beetje buikpijn nog wel dat wat ik achterlaat soms niet zo rooskleurig is als ik had gehoopt. Maar ook lichtpuntjes...! Een oplossing voor de natuursteenkwestie lijkt in zicht, al vind ik het jammer dat ik niet meer meemaak dat deze beklonken wordt en er weer keien gestraat gaan worden. En superleuk op mijn laatste werkdag was nog een rondje over het Energieplein met de Edwinnen en de mannen van Landlab. Het gaat allemaal goed komen! Als dadelijk de enorme vakwerkmasten (foto) zijn geplaatst en de bestrating voor de bioscoop dicht ligt, dan zal het door de ontwerpers beoogde beeld opeens voor iedereen zichtbaar zijn en zullen de eventuele tegenvallers minder zeer doen.

Vrijdag heb ik met Madelon nog een ritueel frietje gegeten als lunch. Met een lief cadeautje erbij: een amulet van Sint Christoffel die mij straks onderweg bescherming zal bieden. Maandag nog wat opruimen en administratieve dingen doen en dan aan het eind van de dag nog gezellig met collega's als 'vaarwelborrel' de wijn van de Kerst opmaken. En dan gaat het echt beginnen!