Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik geen sabbaticals meer nodig heb om te kunnen wandelen (want definitief 'los'), zal ik dit weblog weer gebruiken. Ik worstel nog met het criterium 'wanneer wel, wanneer niet', maar in ieder geval tochten met een kop en een staart. En dus waar ik in 2024 mee begon: de 'Camí de Cavalls' op Menorca.

woensdag 20 augustus 2008

Aftellen.....

Vijf dagen nog. Drie dagen van het lage finale gedeelte van de GR11 heb ik al achter de rug en ik weet wat me te wachten staat: afzien! En meer afzien dan ik in alle weken GR11 heb meegemaakt, de afdaling van de Collado de Añisclo daargelaten. Natuurlijk heb ik ook nog wel plezier, maar ik heb ook op twee van de afgelopen drie dagen in de laatste uren van de dag flink gevloekt. Inwendig maar regelmatig ook uitwendig ("kútpad!"). De temperatuur, de saaiheid van de route, de gekmakende vliegen, het ontbreken van genoeg water en mooie overnachtingsplekjes, ik zal er gewoon doorheen moeten. Om mezelf te kietelen (zeg maar "de wortel voor de ezel") heb ik zojuist om de afloop te vieren een mooie hotelkamer in Cadaqués geboekt. In hotel Sol Ixent heb ik voor twee nachten een type kamer gereserveerd dat "Cabo de Creus" heet. met uitzicht op de Middellandse Zee uiteraard.