Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

maandag 12 mei 2025

Rio Tormes

Vandaag ben ik afgezakt naar Navacepeda de Tormes en ik liep grotendeels langs de oevers van de Rio Tormes. Het was prachtig!















Ik begon rond vriespunt en in de wolken, maar lopend  werd het al gauw aangenaam.























Het was bijna alleen maar via pecuaria (veeweg), van zeer breed tot rotsachtig en smal. Jammer dat de route ook zo lang over asfalt ging. Mijn hielen branden er nog van. Maar mooi was het wel langs de Rio Tormes.





















Piorno op de hellingen nog niet helemaal in bloei












De Sierra de Gredos is beroemd om de piorno en flor, de bloeiende brem. Het schijnt dat die nergens zo uitbundig bloeit. Hele berghellingen zijn dan knalgeel. Sinds kort organiseren de dorpen het Festival de Piorno en Flor. Het zou nu al zo ver moeten zijn, maar door het koudere weer is nog niet alles open.

















Ik slaap in een verbouwde molen langs de Rio Tormes, naast de romeinse brug, met koe.