Ik heb er erg naar uitgekeken om eindelijk goed kennis te maken met de dehesa in Extremadura. De dehesa is kort gezegd een eeuwenoud landschap dat voor de beweiding van vee, grasland combineert met veel bomen, meestal eiken. Daarmee is het niet alleen aantrekkelijk om te zien, maar ook een ecologisch veel waardevoller landschap. In Extremadura beslaat de dehesa 25% van de Natura 2000 gebieden.
Het gaat vaak om grazende schapen en koeien, maar ook voor de befaamde Ibericoham doen de varkens zich in de herfst op de dehesa tegoed aan eikeltjes.
De dehesa komt vooral voor in zuidwest Spanje en in Portugal, maar ik ben het landschap ook al eerder op de GR10 tegengekomen ten noordwesten van Madrid, ten oosten van La Pedriza.
Wat was het prachtig! Het was een feest. De cañadas slingeren lieflijk door de dehesa. Zie je rechts een kudde koeien, grazen er verderop links een stuk of honderd schapen. Maar ik heb de dehesa grotendeels leeg gezien, dus het is bepaald niet overbeweid. Het is prachtige, glooiende leegte met in het grasland ook heel veel veldbloemen.
Vandaag was de dehesa mijn hoogtepunt en daar heb ik ruim twee uur van mogen genieten. Ik had mijn eerste pauze op een grote steen om het landschap nog eens goed te overzien, vlak voor ik eruit zou gaan.
 |
| Uitlopers van Embalse Gabriel y Galán |
Daarna ging het over meest onverharde landweggetjes in de richting van het stuwmeer Gabriel y Galán en Guijo de Granadilla. Na een snelle cortado met choc ben ik tussen de olijfboomgaarden doorgestoomd naar Ahigal, waar ik last minute, en vanuit de olijfboomgaard, toch een appartement voor weinig had geregeld.
 |
| Olijfboomgaarden vlak voor Ahigal |
