Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

donderdag 27 maart 2025

El Sotillo - Rio Dulce


De volgende ochtend was het bewolkt. Het was vies koud en winderig. Ik voelde me ook nog behoorlijk verkouden en het lopen viel me zwaar.  Het werd ook al snel een modderfeest langs een riviertje. In Navalpotro besloot ik de landschappelijk oninteressante route via Fuensaviñan over te slaan en te gaan liften naar Torremocha del Campo aan de A2. Ik had geluk met de vrachtwagen die me oppikte. Dat bracht de wandeldag terug tot een behapbare 15 km. In Torremocha heb ik eerst in een truckerscafé een dagmenuutje gegeten voordat ik mezelf weer voortsleepte richting Pelegrina. Om precies te zijn naar het Parque Natural Barranco del Rio Dulce.

Mijn tent heb ik opgezet aan de oever van de Rio Dulce. Mag niet, maar er was ook echt niets anders. Om 18.00 ben ik in mijn tent gekropen.