Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

dinsdag 25 maart 2025

De GR10 in 2025 - natte start!


GR10 tussen Oter (Guadalajara, Castilla La Mancha) en de Portugese grens


















In 2025 wilde ik de rest van de GR10 in Spanje lopen, vanaf het gehuchtje Oter (Guadalajara) waar ik in 2022 geëindigd was. Het ging om ruim 700 km tot de Portugese grens, wat in principe makkelijk moest kunnen in 11 weken. Als er tenminste niets tegen zou zitten ...

Het begon al goed. Mijn start moest ik een paar dagen uitstellen, vanwege de aanhoudende regen. Borrasca Martinho (een depressie zo zwaar dat ie een naam had) was de vierde in een paar weken tijd. Spanje ging gebukt onder overvloedige regen met historische hoeveelheden. Er was in de maand maart in 60 jaar niet zoveel gevallen. 

Ik had een goed hostal (twee zelfs) in Cifuentes en met WiFi was het wachten uit te houden. En er was een leuk café-restaurant Soraya voor een smakelijk menu del día. Maar ik was blij dat het droog werd. 











Voor mijn eerste wandeldag vanuit Oter heb ik het mezelf makkelijk gemaakt en 4 kilo aan eten in Cifuentes gelaten. Het was immers met 10 kilo rugzak wel genoeg voor een eerste dag met 24 km en pakweg 650 hoogtemeters, plus en min. Ik heb mezelf naar het beginpunt laten brengen door de taxichauffeur die mij daar ook in 2022 had opgehaald. Na een maand van regen was het zo nu en dan ook erg onvermijdbaar modderig. Verder was het erg mooi en het was heerlijk om weer buiten te zijn. Een leuke herinnering was dat ik van een afstand een roedel wilde zwijnen over een veld zag wegvluchten voor mij, een stuk of vijf volwassen beesten en een boel kleintjes die erachteraan hobbelden, zo schattig!