Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

maandag 4 juli 2016

Eindelijk weer wat hoger en koeler!

Wat een prachtige route vandaag! Eindelijk weer eens mooi, met probleemloze markering en geen asfalt. En dat na een overnachting op een heel mooi kampeerplekje. Zo, dat moest er even uit!








Vanuit Solsona was ik gisteren gelopen naar Hostal Cap de Pla, een geliefd restaurant op met graanvelden gevulde hoogvlakte (géén hostal om te slapen, maar daar was ik op voorbereid). Ik was net op tijd om net voor sluiting water en ijsjes te kopen.
Daarna vond ik een mooie plaats voor mijn tentje, langs het pad, net boven het restaurant, waar ik hem gehoopt had. Lekker frisse nacht ook,  op 1150 meter! Sinds Els Ports, ruim drie weken geleden, had ik niet meer boven 1000 meter geslapen.

Vanochtend ben ik na het opbreken en ontbijt eerst teruggelopen naar het restaurant voor een fles koud water en twee lekkere bakkies cortado. En toen op pad naar Sant Llorenç de Morunys. Ik kende dit stuk al, als deel van een wandeling in 2009 van Solsona naar Sant Llorenç en ik genoot er nog meer van, omdat het een dagetappe van zichzelf was. Zelfs het middelste deel, met het pad in de buurt van de autoweg, was best mooi.





Omdat ik vroeg in Sant Llorenç was, probeerde ik na de douche nog ergens te eten. Dat viel niet mee om 16 uur. Maar soms kun je heel tevreden zijn met een salade vooraf, een kip met slappe friet en een ijsje uit een bekertje.