Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

zondag 10 juli 2016

Andorra!

Bij La Farga de Moles hebben Rob en ik op camping Frontera Park een lekker lange pauze genomen na drie uur lopen vanuit La Seu d'Urgell. Daarna hebben we de GR7 in Spanje verlaten (een mijlpaal waar ik, afgeleid als ik was, pas achteraf bij stil kon staan) en zijn we Andorra binnengelopen.
We vielen met onze neus in de boter, want we moesten bij de grens een flink stuk over de N145 resp. CG-1, precies toen de reclamekaravaan van de Tour de France langs kwam voor de 9e etappe. Ongelooflijk wat een reclame- materiaal er allemaal uit de auto's werd gegooid. En wat een prullen. We hebben maar een fractie meegenomen van wat er allemaal om ons heen terechtkwam en het meeste ligt alweer in de prullenbak. Andere mensen hadden zich met lege boodschappentassen langs de weg opgesteld, die ze later ongetwijfeld propvol mee naar huis namen. Om Dumoulin langs te zien komen hadden we nog bijna twee uur moeten wachten (wisten we 's avonds). Toch echt wel leuk om mee te maken. Leuke combinatie ook, wij als wandelaars langs een peloton politie. En ook bijzonder te weten dat de renners vlak bij ons in de stromende regen zijn gefinisht terwijl wij geen druppel hebben gehad.











Gelukkig konden we na een tijdje het asfalt en Tourgekte verlaten en begonnen we aan de klim richting Aixirivall, heet en steil. We moesten regelmatig in de schaduw afkoelen. Voor Robs eerste dag was het behoorlijk pittig.
Bij Juberri hielden we het voor gezien en hebben we onszelf verwend met hotel Comabella vlakbij. Mèt zwembad voor Rob en uitzichten om stil van te worden. Ik ben erg blij in Andorra te zijn met de hoge Pyreneeën. Ik verheug me op de meertjes en riviertjes om bij te kamperen. Nog even en dan is het zover.