Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

dinsdag 14 juni 2016

Zere poten voor het Energieplein















Zondag kreeg ik de kriebels door de uitnodigingskaart die Ramona me had gemaild voor de feestelijke opening van het Energieplein. Ik wilde daar toch eigenlijk heel graag bij zijn. Het logistiek regelen van het uitstapje is één ding. Maar ik moest ook mijn wandeldagen een beetje indikken om op schema te blijven. En dus had ik vandaag een ambitieuze wandeling op het programma: wat ik aanvankelijk over twee dagen had verdeeld moest nu in één. Met de aanloop vanuit Benifallet meegerekend had ik 28 kilometer voor de kiezen naar Tivissa, met ruim 1000 meter stijgen en 500 dalen. Vanwege de verwachte warmte ben er speciaal vroeg voor opgestaan (om 6.30 uur; voor mij is dat nacht hoor!), zodat ik om 7.30 uur weg kon. En al met al toch netto 7,5 uur gelopen. Ik geloof dat ik lang niet zulke zere voeten heb gehad!
Maar het eerste en het laastste stuk was wèl erg mooi. De Ebro vanaf mijn wandelpad en vanuit diverse hoeken te zien in de vroege ochtend was een groot genot! 






Mijn slaapplaats is deze keer ook bijzonder. Een hele camping plus albergue helemaal voor mij alleen. En er is verder niemand. Ik had willen kamperen, maar het waaide al aardig en er waren windvlagen van 100-150 km/uur verwacht. Dus lig ik in mijn eentje in de hele grote herberg.