De volgende dag had ik niet meer ambitie dan via Fredes (Castellon, Valencia) bij Refugi Font Ferrera (Tarragona, Catalonië) komen. Ik heb in Fredes na de koffie bij La Taberna nog speciaal gewacht op het middageten (dan had ik dat alvast mooi binnen), maar de kwaliteit ervan was helaas eigenlijk zonde van het wachten.
De refugio van Font Ferrera was dicht maar er is daar een refugi lliure (vrij toegankelijke slaapruimte) die ik al eerder eens heb gebruikt. Gelukkig gaf de bron waarnaar de refugio is genoemd (en die ik vorige keer niet eens kon vinden) nog een klein straaltje water en heb ik mezelf en mijn kleren gewassen zo goed en zo kwaad als het ging. Ik voelde me in ieder geval een stuk schoner! En terwijl mijn was droogde, de vogeltjes naar hartelust kwetterden en ik gewoon alleen maar zat uit te rusten, besloot ik die nacht maar lekker op de veranda te slapen. De vrije ruimte was mij toch iets te benauwd, terwijl het zulk prachtig weer was!
De refugio van Font Ferrera was dicht maar er is daar een refugi lliure (vrij toegankelijke slaapruimte) die ik al eerder eens heb gebruikt. Gelukkig gaf de bron waarnaar de refugio is genoemd (en die ik vorige keer niet eens kon vinden) nog een klein straaltje water en heb ik mezelf en mijn kleren gewassen zo goed en zo kwaad als het ging. Ik voelde me in ieder geval een stuk schoner! En terwijl mijn was droogde, de vogeltjes naar hartelust kwetterden en ik gewoon alleen maar zat uit te rusten, besloot ik die nacht maar lekker op de veranda te slapen. De vrije ruimte was mij toch iets te benauwd, terwijl het zulk prachtig weer was!
Inmiddels was ik die dag ook in Catalonië gearriveerd, de laatste grote afstand vóór Andorra.