Dit was mijn uitzicht bij mijn ontbijt. Toch maar op pad gegaan. Ik had namelijk ook geen zin om dagen achtereen op één plek te blijven. Dus even flink nat worden en dan weer ergens opdrogen waar lekker verwarming is. Ik ben hier tenslotte wel voor mijn lol!
En dus zit ik nu in Villaluenga del Rosario warm en droog te wachten op de gehaktballetjes van het menu, terwijl mijn vingertoppen zo rimpelig zijn alsof ik uren in het zwembad gelegen heb.
