Ik ben dit blog ooit begonnen bij mijn eerste sabbatical in 2008 (Bolivia, Peru en GR11, in blogarchief helemaal onderaan) en heb hier ook in 2016 van mijn tweede, met 2000 km GR7, verslag gedaan. Voor de talloze kleinere tochten van 1-4 weken vond ik het de moeite niet. Nu ik niet meer werk en zoveel kan wandelen als ik wil, zal ik dit weblog weer gebruiken als ik de tocht de moeite vind. In 2024 was dat voor de Cami de Cavalls op Menorca en in 2025 liep ik 650 km van de GR10, die van Valencia naar Lissabon (in blogarchief vanaf maart).

dinsdag 22 juli 2008

Misschien wel het mooiste stuk van de GR11




Als goede concurrent geldt het deel tussen Refugio Respomuso en Baños de Panticosa, dat ik helaas dit jaar heb omzeild, en natuurlijk heb ik nog niet alles gezien, maar het mooiste stuk van de GR11 is waarschijnlijk toch de route tussen Refugio dera Restanca en Enstany Sant Maurici met haar talrijke meren en meertjes als van een ansichtkaart. Een groot deel hoort tot het Parc Nacional Aigües Tortes i Estany Sant Maurici.