Zaterdagochtend werden we om 7 uur gewekt door de zon. Het was een lekker idee dat we hooguit nog anderhalf uur op ons gemak naar Porta konden wandelen. Geen haast dus. Ik wilde genieten van de laatste ochtend op de GR7.
Om 12.00 uur waren we in Porta. Geen fanfare, geen champagne, maar ik had Rob!
Ik had zelf nog alle tijd en zelfs nog weken over, maar met Robs werk en agenda was het nog een kunstje om het zo uit te kienen dat het ook echt ging lukken om samen te lopen in de grote apotheose, Andorra.
Ik heb ruim 2000 kilometer GR7 volbracht. Die heb ik in mijn eentje gelopen en had dat ook niet anders gewild. Maar hoe fantastisch is het om de eerste en de laatste kilometers van de tocht de allerliefste van de wereld aan je zijde te hebben...!